Tassie part I

Story time..... Back in 1902, the Adelaide steam schip company gave order to built a new ship……. Sorry, dat is een ander verhaal. Ben zo gewend om dat verhaal te horen of te vertellen, dat ik het haast begin te missen.

Anyway, waar was ik. Ach dat maakt ook eigenlijk helemaal niks uit. Ik begin gewoon bij Donderdag 7 feb. Behalve de verjaardag van mijn vader, gefeliciteerd pa, ook bleek het ook mijn afscheids feestje te zijn van Yongala dive. Woensdag was mijn laatste duikdag/ werkdag, blijft toch cool om te zeggen dat je betaald krijgt om te duiken, en donderdag kon het inpak drama weer beginnen. Het is me natuurlijk wel gelukt, dus alles duikspullen enz waren aan het einde van de dag weer in mijn backpack gepropt. 16:30 stond de taxi, Ollie, klaar om me mee te nemen naar Ayr, waar ik die nacht zou slapen bij Ollie, Karoline & Tammy. ’s Avonds was er, zoals al opgemerkt, een afscheids feestje gepland. Blijft toch een raar concept. Feest vieren dat iemand vertrekt. Ik kreeg ook niet de indruk dat ze erg blij waren dat ik vertrok, aangezien dat de baas al tegen mij had gezegd dat ze liever had dat ik bleef. Behalve dit compliment, waren er meer mensen aanwezig die bereid waren wat veren in mijn reed te steken. Het is fijn om te horen dat je gewaardeerd wordt, en dat mensen het uitspraken doen als: Het zal nooit meer het zelfde zijn als jij weg bent, of: Ik ga je humor, gezicht en je blauwe ogen wel missen……. Ooookkkeeee, zo kan die wel weer.

Het feestje was een groot succes. Ik heb geen cent betaald voor mijn, eten en drinken, en de gang zat er lekker in. Na mate de avond vorderde ging de sfeer er ook steeds beter bij hangen, met als resultaat dat we uit de bar moesten worden geveegd. Gelukkig hoefde er niemand te werken de volgende dag, en ik toch al niet. Terug naar het appartement dan maar. Ff twee potjes kaarten gespeeld en toen kwam Ollie op het geweldige idee om te gaan zwemmen. Na de zaterdag ervoor al te hebben gelift door de McDrive, anders wouden ze ons niet helpen, kan een nachtelijke zwempartij ook wel. Zwembad is 5 min lopen en een gat in het kek maakt het ook best wel makkelijk. GEVOLG: 5-10 min in de zwempartij, politie op de stoep… hmmm…. De dame van het zwembad er bij, maar die vond het niet nodig om verder actie te ondernemen. Zolang we het niet weer zouden doen….. no worries…. Ik vermoed dat ze mij in ieder geval wel herkent heeft, aangezien ik wel wat tijd in het zwembad heb door gebracht voor mijn training, en een paar opfris cursussen. Terug naar huis, en naar bed, want het was een uurtje of 5 in de ochtend, gok ik.

Vrijdag middag naar de bus gelopen en afscheid genomen van Tammy & Ollie, en op naar Townsville voor mijn vlucht naar Melbourne. Ik had die ochtend mijn duikboeken en duikbril op de post gedaan naar huis. Dit omdat ik geen plaats had voor mijn boeken en mijn duikbril is zo goed als afgeschreven. Ik kon het echter niet over mijn hart verkrijgen om hem in de vuilnisbak te gooien, dus dan maar op sturen. Aangekomen in Melbouren, op naar mijn hostel, een maaltijd bij restaurant de gouden bogen gehaald, douchen en slapen.

Zaterdag maar eens Melbourne verkennen. Niet te veel, aangezien ik toch weer terug kom. Al lopend in de stad maar ff een berichtje gestuurd naar een dame die ik ontmoet heb bij Yongala dive, en die in Melbourne woont. Gevolg was dat ik was uitgenodigd voor een Singstar party @ haar huis. Hmmmm… oke… 6 pack beer onder de arm en op naar die party. Ik heb er laat in de avond weten weg te komen zonder te zingen!! :D Laten we eerlijk zijn, ik wil niemand een gehoor beschadiging bezorgen met mijn gezang. 3 uur ’s nachts weer terug in mijn hostel. En besloten om de zondag niks maar dan ook hele maal niks te gaan doen. De afgelopen dagen waar druk genoeg, en ik heb tenslotte toch vakantie op dit moment.

Maandag 6:00 de shuttle naar het vliegveld gepakt, en op naar Tassie…. Daar cros ik nu dan ook rond, en om eerlijk te zijn….. Tassie is FANTASTISCH!!!!! Ik geniet met volle teugen, zoals dat misschien ook wel aan de foto’s te zien is! Er ligt nog heel wat in het verschiet voor mij hier, en aangezien dit verhaal al langer is geworden dan ik had gepland, wordt het wel weer tijd om te stoppen….

Ik zeg tot de volgende…..