Tassie part Deux

Zooooo, weer tijd voor een “updatje”. Zoals de vorige keer beschreven, Maandag mijn campervan opgepikt, en touren maar. Eerst op naar Port Arthur. Dit was vroeger een gevangenis. Nou een gevangenis kun je het niet noemen, want wat is dat terrein groot! Het is eigenlijk gewoon een klein dorp, waar wat criminelen, gekken en “ gewoon” volk verbleef. Er werd hier ook van alles gemaakt, dus ze probeerden er in ieder geval wel wat winst uit te halen. Daarna op naar het noord oosten, richting Freycinet NP. Dit natuurlijk wel in 2 etappes gedaan, aangezien ik al in Port Arthur was geweest. De Dinsdag dus rustig door gereden, en in een klein plaatsje een lange stop gemaakt, om mijn telefoon en laptop op te laden. Wat zou ik toch zonder moeten ;-). De nacht door gebracht op een gratis camping dicht bij het NP. De volgende dag op naar Mt Amos. Dit is de moeilijkste hike die je kunt doen in Freycinet NP. Maar wel de moeite waard! Return walk is 3hr, maar deze jonge heeft minstens een uur op de berg gezeten, genietend van het uitzicht. Het uitzicht op Wineglass bay is echt geweldig.

Na dit geweldige uitzicht, en als een berg geit mijn weg naar boven en beneden te hebben gemaakt, op naar St Marys. Onderweg nog 2 belgen een lift gegeven, en daarna op een verlaten veldje mijn kamp op geslagen. De volgende dag weer verder, op naar Eddystone place. Het koste me wat moeite, maar de plaats uit eindelijk wel kunnen vinden. Beetje rond gekeken, en toen door naar Scottsdale. Direct aan Scottsdale ligt een mooie campsite, dus hier maar weer mijn kamp op geslagen voor de nacht. Naast mij stond een groep van 3 Italianen en 1 Franse. Dus hier maar ff wat woorden mee gewisseld. En dan maar weer op naar bed. Ondertussen maar begonnen met het lezen van boeken, aangezien de electronica niet altijd beschikbaar is. Mijn Telefoon heeft hier ongeveer 90% van de tijd geen bereik, en een oplaadpunt voor mijn laptop is schaars.

Ik bevind me nu dus in het noorden van Tassie. Hier zijn wat grotere steden, maar echt veel bijzonders vind ik het dan weer niet. De kust is wel grappig, maar ik ben toch meer een man van de “heuveltjes”…. Voor deze reden mijn weg gemaakt naar Rocky cape, want de naam belooft wat. Nou… dat viel dus een beetje tegen. Ik zag echter wel een ander leuk heuveltje, dus maar besloten daar naar toe te tuffen. Dit bleek echter tegen Stanley aan te liggen, en het heet: The Nut. Hmmmm…… aangezien ik geen zin had om de The Nut te gaan beklimmen, maar met de stoeltjeslift naar boven. Een andere reden hiervoor is, dat ik mijn rechterknie wat rust moet geven. Ik heb deze een week of 4- 5 geleden twee keer kort achter elkaar goed gestoren bij Yongala Dive, en als gevolg daarvan heb ik vocht in mijn knie. Eigenwijs als ik ben, heb ik natuurlijk geen dokter bezocht. Er was echter een dokter @ Yongala Dive, en die heeft er wel even na gekeken en wat tips gegeven. Maar op dit moment is het nog niet helemaal weg, dus misschien toch maar even een dokter opzoeken als ik weer terug in Melbourne ben.

Anyway, Na Stanley vertrokken richting Cradle Mountain. Onderweg overnacht op een camping een kleine 30 min van Cradle mountain NP. En de volgende dag, later dan gepland op naar Cradle Mountain. Na wat informatie te hebben ingewonnen, op naar Dove lake, met de shuttle bus. Ik had besloten Hanson Piek te doen, aangezien dit een 4hr return walk is. Na 1 uur was Chris al op Hanson Piek, en na wat gesproken te hebben met 2 duitse dames, besloten een rondje rond Dove lake te doen, maar dan op hoogte. Uiteindelijk was het een hike van 3,5 uur, over stijle hellingen en smalle paden, maar zoals de foto’s bewijzen, wel de moeite waard. Wat was dit een geweldige ervaring, en om eerlijk te zijn ben ik ook erg trots op mezelf dat ik dit gedaan heb.

Aangezien ik niet al te veel meer wou rijden, want dat heb ik de afgelopen dagen al gedaan, maar op zoek naar een camping vlakbij Cradle Mountain. Ik beland uiteindelijk in Roseberry, op een betaalde campsite. Iets wat ik al wel vaker gedaan heb. Aangezien ik nog niet echt een “rustdag” heb gehad in deze roadtrip, dat vandaag maar gedaan. Even een waterfalletje bezocht, met een makkelijke wandeling van 3uur. Wonder boven wonder heeft mijn knie nu besloten om maar wat vocht te dumpen. Ik heb op dit moment niet zo’n grote “ei” meer op mijn knie, maar ik vertrouw het nog niet helemaal, aangezien bij sommige bewegingen het toch nog wel een beetje pijnlijk is.

Morgen maak ik mijn weg nar Queenstown, en nee, dat is niet Queenstown in NZ ;-). Heb nog tot Zondag, dan moet ik de campervan weer inleveren, en vertrek ik op woensdag weer naar Melbourne. Dit keer trek ik iets meer tijd uit voor Melbourne, maar ik denk niet dat ik er nog rondhang als de F1 er is. Duiken staat wel op het programma voor dit keer in Melbourne, aangezien ik dat al heb afgesproken met Coralie, die in Melbourne woont. Ik hoop alleen dat het water te koud is, want na 4 maanden 28 graden @ 28m ben ik niet zo veel meer gewend…….